Met gepaste trots stellen wij jullie het glas van het Secondje voor. Het enige wat nog ontbreekt is de goudgele inhoud met een fijne schuimkraag er boven op. Hiervoor zullen jullie spijtig genoeg nog eventjes moeten wachten. Maar niet getreurd, op het einde van mei zullen jullie het glas kunnen vullen!
Sommigen onder ons kennen het brouwproces van bier niet helemaal of totaal niet. Daarom vertellen wij jullie graag het verhaal over het brouwproces van het Secondje. Zak even onderuit weg en geniet van dit verhaal dat nog maar pas begonnen is…
‘Vorige week viel het eerste moutkorreltje in de met water gevulde maischketel. Samen met miljoenen andere broers en zussen vormde ze het beslag van het Secondje. Hier lagen ze met z’n allen gezellig rond te dobberen in het reeds verwarmde water, ook wel ‘maischen’ genoemd. Dankzij dit warme water kregen de moutkorrels de kracht om het zetmeel dat ze meedroegen, om te zetten in vergistbare suikers. Na de omzetting van al het zetmeel, mochten de korrels met pensioen gaan en werden ze gescheiden van de intussen suikerhoudende vloeistof, ook wel wort genoemd.
Na de scheiding/filtering vloeide het suikerwater verder naar de kookketel. Om alle ongewenste eiwitten die voor nare nasmaken zorgen eruit te krijgen, werd het wort verwarmd tot aan het kookpunt. Tijdens het koken werden hoppen toegevoegd om zo een betere bewaarbaarheid en nog wat extra smaak toe te voegen.
Na het kookproces, maakte het wort kennis met de plaatkoeler. Hier werd het opgeschrikt door koud water en dit om zo snel mogelijk af te koelen. Deze koeling is nodig om de kans op infectie drastisch te verkleinen.
Het gekoelde wort werd samen met actieve gist in een grote gisttank gepompt. Hier zal het samen een viertal weken verblijven. In deze periode zal de gist zijn uiterste best doen om de aanwezige suikers om te zetten in alcohol en ervoor zorgen dat er koolzuurgas wordt opgelost in de ondertussen bier geworden vloeistof.’